ความรู้และสาระบันเทิง
บทความที่ได้รับความนิยม
อาหารย่อยง่าย ให้คุณประโยชน์สูง
อาหารย่อยง่าย ให้คุณประโยชน์สูง เหตุจากการดำเนินชีวิตประจำวันของเรา ในยุคสมัยนี้ต้องพบกับความเร่งรีบอยู่แทบจะตลอดเวลา ทำใ...
๓๐ คำคมจากธรรมะโมบาย
๑. หนึ่งครั้งที่แม่ตบลงไปบนหน้าลูก อาจก่อให้เกิดความสั่นสะเทือนลึกลงไปสุดใจของลูก ทั้งชีวิต หนึ่งอ้อมกอดที่แม่บรรจงหยิบยื่นให้ลูก อาจก...
ผีเสื้อกับคน
กุหลาบ
นกแก้วแสนสวย
ตระกูลแคทลียา..
มหัศจรรย์ของชีวิตขาลง
“มหัศจรรย์”
คือความรู้สึกของเขาเมื่อย้อนระลึกนึกถึงประสบการณ์ยามลงเขา “ขาลง” นั้นมีเสน่ห์แต่มักถูกมองข้าม คนส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญกับ “ขาขึ้น” มากกว่า เพราะมั่นใจว่ามีสิ่งใหม่ๆ ที่ดึงดูดใจคอยอยู่ข้างบน
ไม่ใช่แค่ทะเลหมอกหรือทิวทัศน์อันงดงามที่เห็นชัดเจนจากยอดดอยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความสำเร็จ ชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทอง
ยามขึ้นถึงจุดสูงสุดของชีวิต ใครๆ ก็อยากให้ชีวิตของตนอยู่ในช่วงขาขึ้น เพราะหวังจะได้เสพ ได้ครอบครองอะไรอีกมากมาย ที่ยังไม่เคยประสบสัมผัส แต่น่าคิดว่ามีสักกี่คนที่เป็นสุขอย่างแท้จริงในช่วงขาขึ้น
ใช่หรือไม่ว่า ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยความเครียด เพราะใจนั้นกังวลแต่จุดหมายปลายทาง และกลัวว่าจะไปไม่ถึง แถมยังหงุดหงิดหากเห็นใครแซงไปต่อหน้าต่อตา และเป็นทุกข์มากขึ้น เมื่อมีคนถึงจุดหมายปลายทางก่อน โดยเฉพาะคนที่ออกเดินพร้อมกับตัวเอง
ขากลับเขาเดินลงมาช้าๆ แล้วเขาก็เพิ่งสังเกตว่า สองข้างทางนั้นมีสิ่งสวยงามอยู่มากมาย ไกลออกไปก็เป็นทิวทัศน์ที่ชวนพินิจ แต่ทั้งหมดนั้นเขาไม่ทันได้มองเลยขณะที่เดินขึ้นเขา เพราะใจนึกถึงแต่ยอดดอย อยากจะไปให้ถึงจุดหมายอย่างเดียว
ระหว่างเดินลง เขาได้หยุดดูทิวทัศน์อันกว้างไกล และชื่นชมกับธรรมชาติอันงดงามสองข้างทาง จิตใจเบิกบานและเป็นสุขอย่างยิ่ง แม้ตอนนั้นร่างกายจะเจ็บปวดก็ตาม
หลังจากเกษียณจากราชการก่อนกำหนด
ประมวล เพ็งจันทร์
ได้ทำสิ่งที่ไม่มีใครเคยทำมาก่อน นั่นคือ เดินเท้าจากเชียงใหม่กลับไปยังบ้านเกิดที่เกาะสมุย เป็นการจาริกที่ไม่มีเงินติดตัวเลยสักสลึงเดียว หากฝากชีวิตไว้กับน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ตามเส้นทางที่ยาวเหยียดร่วม
1,500 กิโลเมตร
ตลอด
66 วัน
ของการเดินทาง เขาได้พานพบประสบการณ์มากมายที่ตราตรึงใจ และให้บทเรียนล้ำค่าแก่ชีวิต หนึ่งในนั้นได้แก่ ตอนที่เดินขึ้นและลงจากดอยอินทนนท์
เขาเล่าว่า ขณะที่เดินขึ้นดอยอินทนนท์นั้น รู้สึกเหนื่อยมาก ความย่ำแย่ของสภาพร่างกายที่สะสมมาหลายวัน ทำให้เกือบจะถอดใจเพราะหายใจแทบไม่ออก รู้สึกเหมือนจะขาดใจตาย จนต้องนอนแผ่แน่นิ่ง ทั้งๆ ที่เหลือเพียงกิโลเมตรกว่าๆ เขาคงจะอยู่ตรงนั้นอีกนาน หากไม่มีรถคันหนึ่งจอดรับเขาขึ้นไปถึงยอด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
บทความใหม่กว่า
บทความที่เก่ากว่า
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น